Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого). 2014.
ακαταχώριστος — η, ο (Α ἀκαταχώριστος, ον) [καταχωρίζω] νεοελλ. 1. αυτός που δεν έχει καταχωριστεί, δεν έχει γραφεί στη θέση που πρέπει «ακαταχώριστα ονόματα» 2. εκείνος που δεν έχει δημοσιευτεί σε κάποιο έντυπο «ακαταχώριστη αγγελία» αρχ. αυτός που δεν έχει… … Dictionary of Greek
ἀκαταχώριστον — ἀκαταχώριστος undigested masc/fem acc sg ἀκαταχώριστος undigested neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ακαταχώρητος — η, ο ακαταχώριστος*. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. ακαταχώρητος χρησιμοποιείται ενίοτε αντί τού ορθού τ. ακαταχώριστος* από το ρ. καταχωρίζω. Σημειώνεται ότι στη Νέα Ελληνική ρήμα καταχωρώ που θα δικαιολογούσε τ. ακαταχώρητος δεν υπάρχει] … Dictionary of Greek
άγραφος — η, ο (Α ἄγραφος, ον) [γράφω] 1. αυτός που δεν γράφηκε, που δεν διατυπώθηκε ή δεν δηλώθηκε εγγράφως, άγραπτος, άγραφτος 2. αυτός που δεν καταγράφηκε σε κατάλογο ή σε πίνακα, ακατάγραφος, ακαταχώριστος, αδήλωτος 3. αυτός πάνω στον οποίο δεν έχει… … Dictionary of Greek
ακατάγραπτος — η, ο (Α ἀκατάγραπτος, ον) (νεοελλ. και ακατάγραφτος, η, ο) [καταγράφω] 1. αυτός που δεν έχει ή δεν μπορεί να καταγραφεί σε κατάλογο, ο ακαταχώριστος 2. που δεν υπόκειται σε καταγραφή … Dictionary of Greek
